Soms hebben kinderen allerlei schuldgevoelens. Check of dit bij uw kind ook leeft.
Een ic opname kan vele gevoelens losmaken. Huilen mag, maar lachen ook, beide reacties geven lucht en ruimte. Broers en zussen kunnen heel verschillend van elkaar reageren. Soms kan en kind zich schuldig voelen over dat een zus wel erg veel huilt en hij of zij niet. Sommige kinderen kunnen zich schuldig voelen over dingen die ze hebben gezegd of gedaan ten opzichte van hun ouders. Ook ruzies voor of na een ic opname kunnen schuldgevoelens geven. Boosheid kan ook leiden toch schuldgevoelens.
Kinderen kunnen een korte spanningsboog hebben. Zo kunnen ze het ene moment verdrietig zijn en het volgende weer vrolijk spelen. De nare situatie is dan niet weg of opgelost, maar plezier hebben is normaal bij kind zijn.
Elk kind reageert op zijn eigen manier. Soms reageren ze gelijk, soms later of niet; er is geen goed of fout.
Als deze of andere schuldgevoelens spelen bij uw kind, leg ze dan uit dat het normaal is om zo te reageren. Hiermee geef je je kind erkenning en leert je kind zijn gevoelens te begrijpen.
Overtuig uw kind dat hij/zij zich niet hoeft te schamen en niet schuldig is aan de reden dat zijn/haar ouder op de ic moest verblijven.
Quote van een moeder die voordat ze ziek werd en op de ic kwam te liggen tegen haar dochter zei: ”Ik word zo moe van jou”. Later was ze in slaap op de ic.