Hallo! Wat fijn dat je er bent

Informatie voor ouders

Filmpjes over het ziekenhuis

Ontdek een IC-bed

In deze interactieve animatie kunnen kinderen op verschillende onderdelen van een IC-bed klikken en alle apparatuur eromheen verkennen. Wat deze ervaring nog specialer maakt, is dat ze niet alleen uitleg krijgen over elk onderdeel, maar ook het bijbehorende geluid kunnen horen. Het is een leerzame en meeslepende manier voor kinderen om te begrijpen hoe IC-bedden werken en waarvoor de verschillende apparaten dienen.

Geluiden op de IC

Op een ic hoor je veel verschillende geluiden. Alle apparaten hebben hun eigen piepjes. Hiernaast zie je welke apparaten er allemaal bij een ic bed staan. Hieronder kun je klikken op het onderdeel dat je alvast wilt beluisteren. Vergeet niet je geluid aan te zetten!

Saturatie meter

Dit geluid hoor je soms op een ic. Het komt van de saturatiemeter, dat is een duur woord voor zuurstof meter. Een klemmetje op de vinger van de patiënt meet hoe het is met de zuurstof in het bloed. Als het zuurstof gehalte hoger is is er een hogere piep en als het zuurstof gehalte lager is is er een lagere piep. Zo kan je aan het geluid horen hoe het met de zuurstof is. Dit geluid is soms handig als je niet de monitor in de gaten kan houden omdat je je ogen op iets anders moet richten. Bijvoorbeeld als je met de patiënt naar een andere afdeling toe gaat voor een onderzoek en je wil niet botsen.

Blauwe alarm

Dit geluid noemen we het blauwe alarm. Dit alarm komt van de monitor op de ic. JE kan het alarm ook vaak horen bij de verpleegkundige post. (dat is waar alle verpleegkundigen zitten) Het betekend dat de meting die de verpleegkundige doet  niet normaal is, maar het is ook niet heel erg. Bijvoorbeeld er een kabeltje los of de hartslag gaat iets omhoog. De metingen die we doen op een IC schommelen altijd een beetje. We willen dat wel weten en daarom gaat het alarm.

Voedingspomp

Dit is het geluid van de pomp voor de voeding. Als je op de ic ligt kan je zelf vaak niet eten. Er is dan een plastic buisje via je neus of mond naar de maag. Over dat slangetje wordt een soort pap gegeven. Daar zit alles in. Als de pap op dreigt te raken of het eten loopt niet goed naar binnen, bijvoorbeeld omdat er een knik in het buisje zit gaat er een alarm. Zo weet de verpleegkundige of er nieuw eten moet worden gegeven.

Rode alarm

Het rode alarm is een alarm die gaat als een blauw alarm te lang blijft piepen of als er echt wat aan de hand is wat direct aandacht vraagt.

Beademingsmachine

De beademingsmachine maakt geluid. Je hoort het altijd wat blazen, dat is normaal. Als iemand bijvoorbeeld moet hoesten klinkt er een alarm. Ook als er iets mis is met de beademingsmachine klinkt er en alarm. Dat alarm is vrij hard want we willen het direkt weten als er iets met de beademing is.

Meest gestelde vragen

IC betekent Intensive Care. Het is een plek in het ziekenhuis waar mensen liggen die heel ziek zijn en die door hun ziekte met apparaten in de gaten gehouden moeten worden. Het is ook een plek waar mensen liggen die heel ziek kunnen worden, bijvoorbeeld door een moeilijke operatie of een ernstige ziekte. Er liggen ook mensen die een ongeluk hebben gehad. 

Meestal omdat iemand heel erg ziek is of kan worden en met speciale apparaten in de gaten gehouden moet kunnen worden.  

Een patiënt is iemand die ziek is of gewond is. 

Gevoelens bij kinderen

Als er iemand die je kent in het ziekenhuis ligt kun je je rot voelen. Er is geen goed of fout bij hoe je je voelt. Alle gevoelens zijn goed. Het is normaal om je hier rot over te voelen. Het is dus heel normaal om verdrietig, boos of bang te zijn.  

Sommige kinderen voelen zich schuldig, soms denken ze dat ze iets hadden kunnen doen. Sommige kinderen denken dat ze iets niet of wel hadden moeten doen. Daar kan je je schuldig over voelen. 

Sommige kinderen zijn jaloers bijvoorbeeld omdat iemand meer aandacht krijgt. 

Als je je rot voelt kun je ook makkelijker boos worden op anderen of ruzie krijgen.  

Soms gaat het op school minder goed. Het is soms moeilijk om je aandacht erbij te houden.  

Als je je rot voelt kun je je ook bang voelen, je weet niet wat er gaat gebeuren.  

Je kunt je ook alleen voelen. Andere kinderen weten niet hoe het is om een zieke in je omgeving te hebben. Ze weten niet hoe dat voelt en jij kunt je daardoor alleen voelen. Anderen zijn nu ook bezig met degene die ziek is, jij kunt je hierdoor ook alleen voelen.  

Je kun je ook soms blij voelen als er iets leuks gebeurt. Maar ook kan je je gewoon ‘normaal’ voelen. Alle gevoelens mogen er zijn.  

  • Het is altijd goed om het te vertellen aan je vader of moeder. Alleen al vertellen kan ervoor zorgen dat je je beter voelt. Je kunt het ook aan een ander lid van de familie of een leraar vertellen. Het is belangrijk om je gevoelens te delen zodat je er niet alleen mee blijft zitten. Als je het vertelt in de klas of aan je vrienden weten zij ook dat je even niet lekker in je vel zit en waarom je soms dus even anders bent. Ze kunnen je dan beter begrijpen en dan ben je minder alleen.

    Het kan helpen om erover te schrijven of een tekening te maken van hoe je je voelt. 
  • Leuke dingen doen. Als je je niet zo blij voelt kan het helpen om juist iets te doen waar jij blij van wordt. Muziek luisteren, spelen met vrienden, tekenen, lezen of knuffelen met je huisdier bijvoorbeeld. 
  • Bewegen. Sporten en bewegen kan een heel goede afleiding zijn, je vergeet dan even je zorgen. Van bewegen krijg je meer energie. Je voelt je minder moe en het is ook fijn. Je bent samen met je vrienden en dan voel je je misschien minder alleen.  
  • Als je boos bent kan het ook helpen om te bewegen, je kunt bijvoorbeeld gaan hardlopen, fietsen, skateboarden of dansen. Net wat jij een fijne sport vindt. Na het bewegen voel je je rustiger en dan kun je erover praten met anderen. Sommige kinderen worden ook rustiger van tellen of een rustig plekje opzoeken. Soms is dat een rustig plekje in je hoofd. Zeg het wel, als je bij anderen bent, dat je even weggaat om rustiger te worden.  
  • Uitrusten, het is ook fijn om even een plekje voor jezelf te hebben en te chillen, door een boek te lezen, muziekje te luisteren, te gamen of een filmpje te kijken. 

PICS-F bij kinderen

Iedereen voelt zich wel eens rot, dat is normaal. Ook is het normaal dat dat even aanhoud en niet gelijk weggaat. Maar soms voel je je langere tijd verdrietig, rot of angstig. Soms is dat zo erg dat je normale dingen niet meer goed gaan bijvoorbeeld:

  • Je vind het moeilijker om naar school te gaan
  • Het lukt je niet om op te letten in de klas of huiswerk te maken
  • Je hebt het niet meer leuk thuis
  • Je hebt geen zin meer in dingen die je anders wel leuk vond om te doen

Het kan zijn dat je PICS-Familie hebt. Bij PICS-F heb je psychische klachten gekregen door de ic opname van een dierbare. Dat kan gaan om depressie, Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS) of een angststoornis.

Als je depressieve gevoelens hebt kan dat zich zo uiten:

  • Je kunt je somber voelen of nergens meer zin in hebben,
  • Je kunt jezelf waardeloos voelen en niet meer in jezelf geloven,
  • Het kan voelen alsof niemand van je houdt,
  • Je kunt je aandacht er niet goed bij houden,
  • Je voelt je erg schuldig,
  • Je hebt geen zin meer om te spelen,
  • Je kunt juist heel boos worden.

Als je deze klachten hebt en dat is al weken zo kan het zijn dat je klachten hebt van een depressie, Het is goed om daar over te praten met een volwassene en hulp te zoeken.
Hier kan je ook kijken: Ik ben depressief (informatie voor jongeren) | Thuisarts.nl

Als je klachten hebt van PTSS kan dat zich zo uiten:

  • Je ziet overal gevaar,
  • Je hebt herbelevingen: de angstige gebeurtenis komt steeds weer naar boven en je hebt daar weer nare gevoelens bij,
  • Het slapen gaat moeilijk, je kan moeilijk in slaap vallen of wordt steeds wakker,
  • Je kunt nachtmerries krijgen,
  • Je bent bang,
  • Plassen in bed,
  • Problemen op school,
  • Je kan sneller boos worden,
  • Je gaat je anders gedragen, meer terugtrekken, dingen vermijden,
  • Door kleine dingen denk je weer aan de gebeurtenis (bv piepje van de kassa),
  • Hoofdpijn of buikpijn.

Als je iets heftigs meemaakt kun je daar dit soort klachten van krijgen, soms gaat het vanzelf weer beter. Een IC opname van iemand van wie je houdt kan zoiets heftigs zijn. Als de klachten er langer zijn en je merkt dat je niet meer jezelf bent, kan het PTSS zijn. Je kunt erover praten met je ouders of een ander iemand die je vertrouwt.
Hier kan je ook kijken: https://www.thuisarts.nl/posttraumatische-stressstoornis

Als je klachten hebt van angst kan dat zich zo uiten:

  • Je wil vaker bij je ouders zijn,
  • Je huilt vaker,
  • In je broek plassen,
  • Je kan heel boos worden,
  • Het slapen gaat moeilijk, je kan moeilijk in slaap vallen of wordt steeds wakker,
  • Nachtmerries,
  • Je bent bang,
  • Hoofdpijn of buikpijn,
  • Je terugtrekken.

Als je iets heftig meemaakt kun je dit soort klachten krijgen. Als het langer duurt en niet overgaat, of zelfs erger wordt, praat er dan over met je ouders of een andere volwassene. Zij kunnen je helpen en kijken waar ze je mee kunnen helpen, waardoor je je beter kan gaan voelen.

Hier kun je ook kijken: https://www.thuisarts.nl/angstklachten/ik-ben-vaak-bang-informatie-voor-jongeren

Als je iets heftigs mee maakt kun je klachten krijgen. De IC opname van jouw papa of mama of iemand van wie je houdt is een heftige situatie.

Vaak gaan deze klachten dat vanzelf over. Als het langer duurt en niet overgaat, of zelfs erger wordt, is het goed om hulp te zoeken.

Dat betekend dat je er met iemand over moet praten. Dat is lastig, maar wel belangrijk. Als je er vroeg bij bent is de behandeling vaak makkelijker. Veel volwassenen weten waar je extra hulp kan krijgen of ze kunnen dat voor je uitzoeken.

Je kunt hulp vragen aan

  • Je ouders of een andere volwassene die je vertrouwd. Vind je dat moeilijk dan kan je er ook over praten met iemand van je eigen leeftijd en vraag dan of zij willen helpen met het praten met een volwassene.
  • Je leraren
  • Huisarts
  • CgJ-er
  • Pedagogisch medewerker in het ziekenhuis.
  • Je kan ook anoniem (dus dat je niet zegt wie je bent) en gratis contact opnemen met de kindertelefoon

Neem in ieder geval contact op met je huisarts:

  • Als je je naar, somber, angstig of wanhopig blijft voelen.
  • Als je wilt praten over omgaan met alcohol of drugs.
  • Als er thuis problemen zijn, bijvoorbeeld als je ouders veel alcohol drinken of veel ruzie hebben.
  • Als je vaak aan de dood denkt.

Meer informatie kan je krijgen bij voorbeeld op de volgende sites:

  • MINDyoung biedt info, herkenbare verhalen, nieuws, tips en zelftest waar je kan testen of je meer dan gemiddeld last hebt van bepaalde klachten.
  • Brainwiki hier vind je betrouwbare informatie over psychische klachten
  • Jouwggd De website is bedoeld voor jongeren tussen de 13 en 23 jaar. Op deze site vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media

Als een familielid op de ic ligt kunnen je ouders zelf ook klachten krijgen hiervan. Dit zijn de psychische klachten zoals depressie, PTSS of angststoornis (zie hierboven). Dit noemen ze PICS-F.

Als je vader of moeder hier last van heeft kan het goed zijn dat je hier zelf geen last van hebt, maar je kan ook dingen opmerken zoals dat:

  • Je ouders je minder aandacht kunnen geven,
  • Je ouders je juist teveel aandacht geven,
  • Je je eenzaam of niet gewaardeerd voelt,
  • Je zelf veel aan het opletten bent of er niks naars gebeurt,
  • Je sneller boos wordt of je sneller ruzie krijgt.

Het ligt niet aan jou. Sommige kinderen denken dat ze iets verkeerd doen. Dat is niet zo.

Sommige kinderen schamen zich dat het thuis anders is dan bij andere kinderen. Maar jij kunt er niks aan doen dat het bij jou iets anders is. Anderen kunnen dat ook begrijpen als je de uitlegt wat er aan de hand is.

Bekijk hieronder het filmpje

Folders over de IC

Heb je het antwoord op jouw vraag niet gevonden? Neem dan contact met ons op!

Back To Top